چقدر زیباست آنجایی که فریب نیست
در غروب جمعه ای که گذشت باز هم خدای متعال توفیق مشاهده ی برنامه پر روح «معرفت» را به ما عطا کرد. گفتیم بد نیست محتوای برنامه را به صورت جمله ای در این مکان به اشتراک بگذاریم تا همگی مستفیض شویم و باشد که خدای متعال بر ما نظر رحمت افکند.
ان شاء الله
«دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی» بزرگ فیلسوف ایرانی که افتخار شاگردی علامه طباطبائی را داشته اند در آغاز این جمله جناب فیض کاشانی را تحلیل کردند: مراد از معاد عمر انسان است به حیات.
ریشه معاد واژه «عود» است به معنی بازگشت
بازگشت انسان به حیات
آمدن انسان به این دنیا به حیات نبوده به ممات بوده
عالم عنصر و ماده در مقابل حیات جاودان عالم مرده است
اصل حیات جهان آخرت و جاودانگی و تجرد است
در این عالم ممات بر انسان عارض شده است و انسان دوباره به حیات بر می گردد
متفکرانی که به حسن و قبح ذاتی عقیده دارند معاد را عقلی می دانند اما در آنان که عقل راه ندارد معاد را سمعی می دانند
حکیم و غیر حکیم، پیر و جوان، زن و مرد همواره به معاد می اندیشند حتی اگر لحظه ای باشد
و خیلی ها دائما به معاد می اندیشند
برخی فلاسفه به جای حیوان ناطق به انسان می گویند حیوان مرگ اندیش
حیوان از مرگ می هراسد اما به مرگ نمی اندیشد
اما انسان حتی در رفاه هم به مرگ می اندیشد
پس انسان فراسوی مرگ اندیش است
جاودانگی پس از مرگ بستگی به آنچه در اینجا کسب کرده ای دارد
برخی انسان ها در ظاهر انساند اما در باطن مار و عقرب هستند
همان ها از مار و عقرب هم بدترند چون مار و عقرب در شرایط می گزند اما آن ها به دنبال شرایط نیستند
انسان از حیات به موت آمده است اگر جاودانه شود به عالم گلزار رسیده است
وقتی دانه ای از کاه جدا می شود به اصل بر می گردد یک دانه جایگزین دانه دیگر شدن معاد نباتات است
اما تنها معاد انسان ویژه است چون بازگشت به کمال است
و عالم بی حساب و کتاب نیست
پس از مرگ آدمیان یکسان نیستند چه بسا در دنیا نیز یکسان نیستند
در معاد باطن ها ظاهر می شوند
پرده ها کنار می رود و حقایق آشکار می شود
صفات رذیله به صورت گرگ و مار و عقرب ظاهر می شوند
و انسان باید درست بیندیشد و عمل نماید
آیا به چیزی اندیشیدن مهم است یا چگونه اندیشیدن؟
چگونه اندیشیدن مهم است چون خیلی ها به تناسخ و نیستی هم می اندیشند
ریشه قیامت قیام و از قامت و استقامت است اما اصل ماده یعنی راستی چون همگان به راستی بر می خیزند
و آنچه هستند را نشان می دهند
برعکس دنیا که پر از نیرنگ و فریب است
و چقدر زیباست آنجایی که فریب نیست.
مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست پیش دشمن دشمن و بر دوست دوست
پیش ترک آیینه را خوش رنگیست پیش زنگی آینه هم زنگیست
مولوی
اگر خدا بخواهد ادامه دارد..