«با اینکه نه سینمایی هستم، نا با این چیزها ارتباط دارم، اما بالاخره می دونید تبعا اطلاعات ما محدود به راه های اطلاع گیری شماها نمیشه؛ ما اطلاعات وسیعتری داریم ما خبر داریم که واقعا کار دارن میکنند. همین مجموعه های جهانی از جمله «کَن»، و بعضی از جشنواره های دیگه واقعا کار می کنند. این ها هدف دارند این ها دوست می دارن که از حضور هنرمند برجسته ایرانی در اونجا یک استفاده ای ببرند در جهت سیاسی. درسته ما نسبت به برخی از فیلم ها ممکن است معترض باشیم لکن کارگردان رو من متهم نمی کنم عوامل گوناگونی هست برای خطا در جهت گیری یک فیلم؛ خب من یه مقداری وزرات ارشاد رو، یک مقدار سازمان تبلیغات رو و یک مقدار حوزه علمیه رو، اینها رو من مخاطب قرار میدم میگم شما چه کردید؟»

رهبر معظم انقلاب

و اما سخنی کوتاه با طلاب

متن ذیل با توجه به بیانات رهبری در باب سینمای متعهد، دینی و انقلابی نگاشته شده است.

با توجه به این که خودشناسی مقدمه خدا شناسی است لازمه تعهد در هنر رسیدن به خودشناسی است، در این میان روحانیت موظف به تفهیم این مطلب برای هنرمندان است زیرا تا هنرمند به حقیقت ذاتی خود پی نبرده باشد هرگز قادر به احساس مسئولیت مقابل انسان ها نیست و نمی تواند اثری منطبق با آموزه های الهی و دینی به جامعه ارائه کند.لذا روحانیت وظیفه دارد در ابعاد اعتقادی، فقهی و اخلاقی استعدادهای بالقوه هنرمندان را بالفعل و شکوفا کند.  

تعهد به فرم و مضمون مسأله ی پر اهمیتی است؛فرم ساختار ظاهری یک فیلم است و شامل صحنه آرایی، پوشش، چهره آرایی،دیالوگ های بازیگران،موسیقی متن،انواع قاب دوربین و .. می شود که هریک در فضاسازی و اثر گذاری بر مخاطب نقش قابل توجهی دارند.اگر فرم سینما با معارف دینی ناسازگار باشد فرهنگ کشور دست به گریبان چالش هایی عمیق می شود از آن جهت که سینما به منزله دانشگاه است و هر عملی در آن متعاقبا عکس العملی در پی دارد. به همین منظور تعهد هنرمند به فرم، تعهد به آموزه های دینی از جمله احکام اسلامی است که در این زمینه روحانیون موظف به تفقه در زمینه هنر هستند؛ و اما مضمون که اصلی ترین بخش یک فیلم است. در واقع مضمون خط فکری داستان فیلم و پیام نهایی آن است که از دو حالت خارج نیست؛ یا دربردارنده یک مفهوم مقدس است و یا به القائات شیطانی می پردازد؛ ممکن است فرم و محتوای اثر بینابین باشد اما نباید فراموش کرد که حربه شیطان آمیختن حق و باطل است؛ نباید به خیال اینکه مضمون اثر فطری است اشکالات شرعی را نادیده گرفت و آن ها را حمل بر صحت کرد.گاه گاه چنین تساهل و تسامحی در میان افراد حزب اللهی  مشاهده می شود.

نکته دیگر نقدهای سکولاری است که بر آثار سینمایی وارد می شوند؛ نقد سکولار به این معنا که تنها فرم اصالت دارد و مضمون به حاشیه رانده می شود. البته فرم بدان معنا که باید نقد شود، نقد نمی شود و منتقدان  اشکالات شرعی وارد بر فرم را نادیده می گیرند و غالبا در نقد، اصول و تکنیک های فیلمسازی اولویت دارد؛ اگرچه نقد تکنیک خالی از اهمیت نیست اما  زدودن عناصر و عوامل خلاف شرع ارجحیت دارد .         

هم اکنون سینما و رسانه های مشابه تبدیل به یک الگوی فرهنگی دارای قدرت شده اند که اگر نادیده گرفته شوند خسارت های جبران ناپذیری را به بدنه فرهنگی اجتماع وارد می کنند؛از این رو روحانی یا طلبه باید عالم به زمان باشد و در زمینه نقد فیلم و رسانه بر دانش خود بیافزاید.      

 داستان گویی شیوه ای است که خداوند متعال در قرآن کریم آن را به کار گرفته تا انسان ها از پیام های آن عبرت بگیرند. داستان ابزاری برای اشاعه ارزش های والا است و نباید آن را کوچک شمرد. امروزه داستان پردازی در سینما ضعیف است؛طلبه مستعد در زمینه داستان پردازی اگر راه اخلاص را طی کند، با عنایت خداوند می تواند داستان هایی والا و منطبق با گرایش های فطری انسان ها خلق کند.                       

تاریخ اسلام به وفور چهره هایی دارد که نباید از اذهان پاک شوند.این رسالت بر ذمه هنرمندان مومن و انقلابی است. 

یک طلبه